.: کرمانشاه دیار شیرین :.

نوشته هایی از کرمانشاه

.: کرمانشاه دیار شیرین :.

نوشته هایی از کرمانشاه

ما نلفنمان و مخابرات.

روز پنجشنبه تلفنهای منزل قطع شد. تنها راه ارتباطی هم موبایل بود. کلی اینور آنور زنگ زدم که به 17 اطلاع بدهند. بیرون توی کوچه یکی از همسایه ها گفت که ظاهرا یک موجود وحشی کابل را بریده.

جمعه و شنبه هم گذشت. ده بار زنگ زدم. آخرش امروز دیدم که یک نفر نردبان بدست مشغول چسبکار کابل است. چقدر شاد شدم از دیدن مرد پله بدست.

آخرش بعد از سه روز مخابرات مجاهده فرمود و کابل درست شد. باید فتح نامه بنویسند در باب

اینهمه سرعت عمل

با یاد خدا

سال 1380 بود که وبلاگ را شناختم. تعداد وبلاگهای پرشین بلاگ خیلی زیاد نبود. "کرمانشاه دیار شیرین" را ساختم و تا مدتها بعد از اینکه به اینجا آمدم آن را همچنان ادامه میدادم. تا اینکه بسرقت رفت و بعد که بدستش آوردم همه مطالبم پرید.

مهم نیست که اولین وبلاگنویس شهرم بوده ام یا نه.

مهم آنست که از حدود چهار سال پیش تصمیم گرفتم بخاطر دردسرهای "احدی" از آدمها عطایش را به لقایش ببخشم. امروز اما که دردسر بزرگ برداشته شده است سعی میکنم دوباره نظراتم را راجع به شهرم بنویسم. فقط راجع به شهرم. دوست داشتم در روزنامه های دیارم مطلب بنویسم ولی وقت دربدری و در این دفتر و آن دفتر رفتن را ندارم. همینجا را دوباره مرتب کردم.

انشالله در خدمت همشهریانم خواهم بود.

یا حق